Wspinanko

No to ja wystawiam wspinaczkę. Pasja od kilku lat i od kilku lat - oczywiście zaczęło się od gór i łazęgi po nich, ale potem trzeba było znaleźć coś więcej, coś co będzie prawdziwym wyzwaniem, co będzie przełamywać granice własnych możliwości i coś, w co będzie wliczony realny element ryzyka... bo co jak lina przy odpadnięciu...

A że Sieradz to miasto wybitnie nie - skałkowe, to pojawił się industrial climbing, czyli witajcie mosty i elewacje budynków...

Polecam

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Bat jaana

no tak struś... Super kocham wspinaczkę zwłaszcza, że mam lęk wysokości... i się tego panicznie boje :)

TEMAT W SAM RAZ NA WYCZYN

Kazik, ja też mam, ale trzeba pokonywać swoje lęki, prawda? :)

strus napisał:

industrial climbing, czyli witajcie mosty

to był mój pierwszy raz w tej uprzęży, u nas nazywanej stringolami ;) i było.. na początku strasznie... ale już po pojawiła się myśl 'ja chcę jeszcze raz!'. polecam, polecam! :)

No. Się podpiszę pod tym, co napisała Zioma. (:

tak wiem Zioma... staram się... to nie jest tak, że ja nie próbuję. No ale wątpię, żebym tak od razu się tak wykręcała na tych linach.

Aż takie straszne to nie jest. Parę razy zjeżdżałem na tyrolce, wspinałem się na ściankach, a jak zwiedzam wieże zamkowe czy latarnie morskie, to strach mnie zżera...

a to muszę się pochwalić bo na latarni morskiej byłam. Weszłam na samą górę. To że później na samym szczycie zwymiotowałam to już inna historia...

Ja wejśc - też wejdę, ale się na szczycie do ściany przytulam Embarassed

a mi się tylko w głowie kręci, jak się wychylę ;)

mam lęk wysokości, wiecie? tym trudniej bawić się w pk

a ja nie wejde, o. nawet siłą.

a ja nie mam leku wysokosci :P Ale wyzej niz jestem to przewaznie nie laze :P

Maciuś.. ja też mam lek wysokości... ale wiesz jak adrenalina kopie, jak jesteś jakieś 15 - 20 metrów nad ziemią i wisisz tylko na tym kawałku blaszki, którą ktoś wkleił do kruchej skały? jeeeeeeny.. porównałbym z czymś, co mi się tak koniecznie nasuwa, ale nie porównam - ale to właśnie to uczucie - a kiedy uda Ci się skończyć drogę w skale, nawet nie najtrudniejszą, ale tę, która rok wcześniej nie chciała Cię puścić - o matko, toż to przecież najwspanialsze uczucie na świecie...
polecam.. xD

to tak jak pk - skocz se z pierwszego pietra na ziemie, to uczucie, moim skromnym zdaniem, podobne(dla takiego amatora jak ja). chociaż apetyt rosnie w miare jedzenia.

po to sa przeciez sporty "niebezpieczne"-ta adrenalinka, jak podczas bójki, w czasie ucieczki, na klasowce(moze słaby metafor ale niektórzy dostaja delirki), na treningu, jak mi sie seria uda z pozornie zbyt dużym ciężarem... cały smaczek...
strach, niepewnosc, a potem satysfakcja